Itala dezajno

Italujo, same kiel aliaj eŭropaj landoj, eliris el la Dua Mondmilito trovante la superecon de Usono en la monda merkato; la usona registaro sukcesis reunuigi la internacian merkaton danke al la amasa "helpo" donita al Eŭropo (konkretigita en Italio per la Plano Marshall de 1947) kaj la dolaro fariĝis la valuto de referenco kaj Usono la vivmaniero de referenco por la okcidenta mondo. En 1946 la Triennale di Milano organizis la ekspozicion RIMA (itala renkontiĝo por meblaj ekspozicioj), kie junaj arkitektoj implikitaj en la projektado de individuaj meblaj aranĝoj aŭ tipaj loĝejoj estis invititaj partopreni: jes temis pri BBPR, kaj la arkitektoj Ignazio Gardella, Carlo De Carli, Vico Magistretti kaj Gabriele Mucchi, kiuj proponis repertuaron de meblaj aranĝoj, kiuj povus esti amase produktitaj kaj projektitaj por minimumaj domoj kun spacoj ekspluatitaj racie.

En 1947 okazis la internacia konsekro de itala dezajno per la 8a Triennale di Milano, kie la sekcio pri mebloj, direktita de Piero Bottoni, estis zorgita de Franco Albini (kreinto de la fama Cicognino kaftablo) kaj Luciano Canella kune kun Anna Castelli Ferrieri, Ettore Sottsass kaj aliaj. La projektisto Gualtiero Galmanini^[1] post realigado de diversaj instalaĵoj kaj projektoj kun Piero Portaluppi, li estis elektita kiel unu el la ikonoj de la nuntempa arkitekturo kaj elektita por realigi la projekton de la Ŝtuparo de honoro de la 8a Milana Triennale.

Ekde 1948 kiam, kiel observite de François Burkhardt (internacia Compasso d'oro premio 2011):

	„ la intelektuloj perdis la batalon kun la italaj politikaj elektoj de 1948, kaj kun ili la eblon de ŝanĝo en landaj leĝoj kaj reorganizado de la komunumo, la arkitektoj ŝanĝis sian atenton al la objekto mem, kiu tiel fariĝis portanto de signifo kaj orientiĝo ” — [2]., François Burkhardt

Ĝuste de ĉi tiu jaro la marko farita en Italujo komencis koni sian sukceson sur internacia nivelo. Tamen, jam du jarojn antaŭe, en 1946, aperis la Vespa V98 farobasso de la Piaggio, de la helikoptera inĝeniero Corradino D 'Ascanio, kiu markas la komencon de la sukceso de la' 'skotero' ', nova transportilo por mallongaj / mezaj distancaj vojaĝoj. Anstataŭe ĝia eterna rivalo datiĝas de 1947, nome la Lambretta de Innocenti, projektita de Cesare Pallavicino kaj Pierluigi Torre.

1. ↑ Triennale story: VIII edizione, 1947 - Giornale dell'Architettura Arkivigite je 2017-09-03 per la retarkivo Wayback Machine Il Giornale dell'Architettura, Triennale story: VIII edizione, 1947, 4a de februaro 2016.
2. ↑ Vercelloni, 2008 | pp. 88-89